Een paar maanden geleden kreeg ik de Corokia cotoneaster van geliefde vrienden van me. Natuurlijk heb ik hem een mooi plaatsje gegeven, benieuwd zijnde naar het resultaat voor mij. Hoewel ik niet direct mijn vinger kan leggen op grote ervaringen, heb ik het gevoel dat deze energie mij moediger maakt, in die zin dat ik nu ga voor wat mij beweegt zonder daarbij bang te zijn dat degenen die vlak naast mij leven zich daardoor tekort gedaan voelen. Dat geeft me een gevoel van bevrijding. Het gebaar van mijn vrienden stellen waardeerde ik op zich al, maar als dit werkelijk het gevolg is van de energie van deze plant – wat je nooit helemaal zeker kunt zeggen, omdat er nog meer energieën om je heen zijn – dan ben ik daar nog extra dankbaar voor. N.K.H.
Menu
